در برهه کنونی و با وجود قرار گرفتن در عصر ارتباطات، رسانه یکی از ابزارهای قابل‌انکار در دنیای ارتباطات است و هرگز نمی‌توان ظرفیت‌های متعدد آن را نادیده گرفت، چراکه به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل شده است.

اهمیت فعالیت رسانه‌ها به‌گونه‌ای شده که به گفته کارشناسان حوزه ارتباطات، رسانه‌ها بیشترین تأثیرگذاری را در فضای جامعه و زندگی امروز بشر دارند و بدون شک، این خبرنگاران هستند که فعالیت خود در رسانه‌ها وظیفه اطلاع‌رسانی و پیگیری و تحقق مطالبات مردمی را به‌عنوان نمایندگان مردم در جامعه بر عهده دارند.

انگیزه‌ای که امید را در دل خبرنگاران روشن نگه می‌دارد

خبرنگاران، کسانی هستند که در طول شبانه‌روز سال همواره با وجود تمامی سخت‌های پیش‌رو برای انجام رسالت اصلی خود با کم‌ترین مزایا، اما با بیشترین بازخوردها، برای رفع مشکلات مردم و برقراری پلی بین مردم و مسئولان تلاش می‌کنند.

با وجود همه کمبودها، عشق و علاقه به کار و خدمت به مردم، همواره دلیل اصلی خبرنگاران برای ادامه فعالیت‌هاست؛ انگیزه‌ای که آنان را همراهی و نور امید را در دلشان روشن می‌کند؛ بدون شک خبرنگاران در دنیایی گام برمی‌دارند که با مشکلات زیادی مواجه است و هر نقد، گزارش و یادداشتی با هجمه‌هایی از فشارها و انتقادات شدید روبه‌رو می‌شوند.

اما به‌راستی، کسانی که با عشق و علاقه خدمت به مردم خبرنگار شده‌اند، برای به‌دست‌آوردن دل افراد خاص و مسئولان خبرنگار نشده‌اند و مطمئناً بیان واقعیت‌ها اصل کار آنان است.

برخی در روز خبرنگار دچار آلزایمر شدند

در این راستا، ۱۷ مردادماه هر سال فرصتی نمادین برای تقدیر و سپاسگزاری از رزمندگان و مبارزان جنگ نرم حوزه رسانه است و مناسبت این روز را همه خبرنگاران و اصحاب رسانه در حافظه خود به یاد می‌سپارند؛ حافظه‌ای که شاید رویدادها در آن به فراموشی سپرده شوند، ولی از بین نمی‌رود.

شاید در روز ۱۷ مردادماه طرح دغدغه‌ها به نتیجه دلخواه و مطلوب نرسد، اما خبرنگاران دغدغه‌های یک سال خود را که بر دلشان باقی مانده، بیان می‌کنند؛ روزی که حتی یاد کردن آن هم قوت قلبی برای خبرنگاران است تا یک سال دیگر را با تمام وجودشان به نشر واقعیت‌ها بپردازند.

اکنون روز و هفته خبرنگار تمام شد و فرصتی برای بررسی اتفاقات این ایام در شهرستان دماوند است؛ عده‌ای از این فرصت نهایت استفاده را بردند و عده‌ای هم بر خلاف شعارهای سیاست‌زده حمایت از خبرنگاران ترجیح دادند که دچار آلزایمر شوند یا از ترس پاسخگو بودن هیچ به روی خودشان نیاورند که روزی هم به نام رسانه بود.

دریغ از یک پیام! / اما تهدید لقمه بخور و نمیر خبرنگاران

برخی از مسئولان شهرستان دماوند اصلأ به روی خودشان نیاوردند که روز خبرنگار است و می‌توانند در عمل با یک شاخه گل، تماس تلفنی یا حضور کوتاه در دفاتر رسانه‌ها و گفت‌وگویی خودمانی نشان دهند که حرف‌هایشان در طول سال جنبه اجرایی هم دارد.

درحالی‌که اکثریت مسئولان شهرستان دماوند دارای کانال‌های خبری هستند و به مناسبت‌های مختلف پیامی صادر می‌کنند، اما به مناسبت روز خبرنگار از ارسال یک پیام هم دریغ کردند تا اوج مظلومیت خبرنگاران بیش‌ازپیش نمایان شود.

از سویی دیگر، متأسفانه برخی از مسئولان به‌جای انجام‌وظیفه اصلی خود یعنی پاسخگویی به پیگیری مطالبات مردمی توسط رسانه‌ها، گهگاهی یک‌لقمه‌نان بخور و نمیری که خبرنگاران به دست می‌آورند را از طریق مختلف تهدید می‌کنند.

روابط عمومی‌ها نقش خبرنگار گرفته‌اند

همچنین برخی مدیران شهرستان دماوند با راه‌اندازی کانال‌ها و صفحات مجازی خود که مخاطبان زیادی هم ندارند، مسئولان روابط عمومی را جای خبرنگاران دانستند و گویا فراموش کردند که رسانه‌هایی نیز مشغول به فعالیت هستند و انتظار دارند که خبرنگاران اخبار گزینشی و هدایت‌شده کانال‌های خبری‌شان را که اکثریت از بازدیدها و دیدارهای بدون محتواست، بازنشر کنند و قطعاً این بزرگ‌ترین لطمه به بدنه روابط عمومی یک دستگاه‌هاست، چراکه وظایف روابط عمومی‌ها با حوزه رسانه‌ها متفاوت است و برخی به یک‌چشم به آن نگاه می‌کنند.

موضوع دیگر این است که عدم برگزاری دوره‌های آموزشی و توجیه افراد توسط مدیران، برخی از مسئولان روابط عمومی به‌جای پرداختن به نقش اصلی خود، صرفاً به خبرنگار بعضی افراد یا رسانه‌ها و کانال‌های خبری فاقد مجوز تبدیل شده‌اند

انتظار داشتیم که در دولت جدید، نگاه ویژه‌ای به خبرنگاران و فعالان روابط عمومی شود، اما نشست‌های هم‌اندیشی و کارگروهی با تمام اقشار برگزار شد، به جز خبرنگاران و اصحاب رسانه و گویا این تلاشگران سنگر اطلاع‌رسانی به فراموشی سپرده شدند و صرفاً زمانی وجود دارند که خبری برخلاف نظر آنها منتشر شود.

رسانه‌هایی که صرفاً در زمین مسئولان بازی می‌کنند

متأسفانه باید اذعان داشت که به مناسبت روز و هفته خبرنگار به جز یک نشست مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی با خبرنگاران و دیگری، نشست اعضای شورای اسلامی شهرستان پس از یک هفته تأخیر با اصحاب رسانه و فعالان مطبوعاتی، هیچ مراسم دیگری تا لحظه انتشار این نوشته علی‌رغم سال‌های گذشته در شهرستان دماوند جهت تقدیر از خبرنگاران برگزار نشده؛ این در حالی است که خبرنگاران بیشترین همکاری و تعامل را با مسئولان طی یک سال گذشته با آنان داشته‌اند.

البته بی‌توجهی و کم‌لطفی مسئولان در حالی در مردادماه ۱۴۰۱ رقم می‌خورد که برخی از رسانه‌ها بدون در نظر گرفتن شأن و منزلت خود و دیگر همکارانشان در زمین مسئولان بازی می‌کنند و با این اقدام خود را پیروز رقابت با دیگر رسانه‌ها می‌دانند.

امید به تغییر شرایط وجود دارد

به هر تقدیر آنچه امروز در حوزه اطلاع‌رسانی و رسانه شهرستان دماوند رقم می‌خورد، خوشایند نیست و امید است که مسئولان شهرستان دماوند زین‌پس با برنامه‌ریزی مناسب ضمن توجه به ظرفیت‌های رسانه‌ها جهت رفع مشکلات و مطالبات شهرستان که همواره در اخبار کانال‌های خود مدعی آن هستند، نگاه ویژه‌ای به این حوزه مهم داشته باشند تا همچون ماجرای ادعای کشتار ۱۷۰۰ سگ ولگرد در دماوند که به بهانه‌جویی رسانه‌های خارجی و معاند تبدیل شد و رسانه‌های داخلی با بی‌توجهی مسئولان امر کمترین تأثیرگذاری را داشتند، دچار معضل نشویم.

رسالت خبرنگاران همان رسالت قبل از روز خبرنگاری است و فرقی نمی‌کند که کسی از بعد از یک سال زحمت پر محنت از این قشر تمجید کند یا انتقاد؛ وظیفه همان است که بود، اما با دیدن نااخلاقی‌ها و رفتارهای سیاسی غصه‌ای بر قصه پرغصه خبرنگاران اضافه شده و البته این موضوع رسالت آنان را سنگین‌تر کرد.

یادداشت از: مهدی مرادی

انتهای پیام/